Όπως αναφέραμε προηγουμένως, υπάρχουν δύο κατηγορίες αντηλιακών φίλτρων, τα φυσικά και τα χημικά, τα οποία έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.
Τα φυσικά αντηλιακά φίλτρα είναι ανόργανες ενώσεις που αποτελούνται από μεταλλικά στοιχεία (zinc oxide, titanium dioxide), τα οποία απορροφούν περίπου το 90-95% της ηλιακής ακτινοβολίας και αντανακλούν το 5-10%.
Τα πλεονεκτήματα των φυσικών αντηλιακών φίλτρων είναι το ότι επικάθονται στην επιφάνεια, καθιστώντας τα άμεσα αποτελεσματικά από την στιγμή που εφαρμόζονται, αλλά και λιγότερο ερεθιστικά δεδομένου ότι δεν διεισδύουν βαθύτερα. Το οξείδιο του ψευδαργύρου είναι ένα αντηλιακό φιλτρο με αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, καθιστώντας το ιδανικό για τα ευαίσθητα δέρματα.
Τα μειονεκτήματα των φυσικών αντηλιακών φίλτρων είναι ότι μπορεί να αφήσουν μια λευκή επίστρωση λόγω της πυκνής σύστασής τους, το λεγόμενο ”white cast”. Ωστόσο αυτό εξαρτάται από την σύνθεση του κάθε αντηλιακού και δεν αποτελεί τον κανόνα για όλα τα αντηλιακά προιόντα.
Τα χημικά αντηλιακά φίλτρα είναι οργανικές ενώσεις (avobenzone, oxybenzone, octocrylene, homosalate κ.α.), οι οποίες απορροφούν την ηλιακή ακτινοβολία, και μέσω χημικής διαδικασίας, μειώνουν την έντασή της.
Τα πλεονεκτήματα των χημικών αντηλιακών φίλτρων είναι ότι είναι άχρωμα, δεν αφήνουν λευκή επίστρωση στο δέρμα και έχουν πιο ελαφριά σύσταση, καθιστώντας εύκολη την εφαρμογή τους.
Τα μειονεκτήματα των χημικών αντηλιακών φίλτρων είναι ότι μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό λόγω της θερμότητας που συσσωρεύουν, ειδικά στα ευαίσθητα δέρματα. Τα χημικά αντηλιακά φίλτρα θα πρέπει να απορροφηθούν πριν προσφέρουν προστασία, επομένως θα πρέπει να εφαρμοστούν 15-20 πριν την έκθεση στον ήλιο.